Eerste week in Sukabumi :)
Door: Miriam
Blijf op de hoogte en volg Miriam
02 Maart 2015 | Indonesië, Sukabumi
Hoi lieve allemaal,
Precies een week geleden vertrok ik voor 4,5 maand naar Indonesië samen met Romy, Lyan, Loran, Kyra & Elfi. Na afscheid genomen te hebben van Tom, Gijs, mijn ouders en Romy’s moeder, begon de reis dan eindelijk echt! Hier hadden we zolang naartoe geleefd!
In de afgelopen week dat we hier zijn, is er al veel gebeurd en hebben we al veel gezien. Het is hier echt super geweldig! Het is hier prachtig weer (met af en toe een zware regenbui, want tot en met maart zitten we nog in het regenseizoen) en we zitten in een geweldige omgeving! De vliegreis naar Indonesië ging erg snel, na 15 uur in het vliegtuig te hebben gezeten en geslapen, kwamen we aan in Jakarta. Hier stonden Elfi en Kyra al op ons te wachten, want zij waren vijf uur eerder al geland. We werden opgewacht door de vader van Leo en zijn daarna naar Leo’s huis in Sukabumi gebracht, waar wij de komende maanden slapen. De autorit naar huis duurde lang. Het was erg druk op de weg en af en toe waren de wegen zo hobbelig dat we bijna tegen het plafond schoten. Als mama en papa hier naar toe komen, zal mama zich afvragen waarom ze mij hierheen heeft laten gaan haha, maar de reis is het waard hoor papa en mam, echt! Eenmaal in Leo’s huis werden we ontvangen door Erlys (Leo’s vrouw), Jeany (Nederlandse buurvrouw) en Lyan en Loran die er al waren. We hebben per tweetal een eigen slaapkamer. Boven is er een grote ‘woonkamer’, een keuken en twee slaapkamers en beneden is er een slaapkamer en een badkamer waar we gebruik van mogen maken.
Toen we de volgende morgen (woensdag 25-2) wakker werden, zagen we pas in wat voor mooie omgeving we terecht waren gekomen. Een supergrote achtertuin en een zwembad van de Nederlandse buren Anton en Jeany waar we gebruik van mogen maken, heel lief! Alle mensen hier zijn zooo aardig en iedereen wil van alles voor ons doen. Ik voelde me echt meteen welkom hier! We zijn overdag samen met Irma (buurmeisje) naar het centrum van Sukabumi gegaan om daar de winkels te bekijken en samen een hapje te gaan eten. We bestelden allemaal verschillende gerechten om te proberen. Veel mensen wilden met ons op de foto, waarschijnlijk omdat heel vrijwel nooit Europese blanke toeristen komen. ’s Avonds hebben we Pisang Goreng gemaakt, erg lekker! De volgende morgen hadden we om 09.00 uur afgesproken met Nita, de directiesecretaresse, en met de directeur. We hebben ons voorgesteld aan verschillende werknemers van het ziekenhuis en we kregen een rondleiding. Toen de directeur arriveerde hebben we een hele tijd met hem gepraat en kregen we een erg leuke uitnodiging: of wij het weekend bij de bruiloft van zijn dochter in Bandung wilde zijn! Daar zeiden wij natuurlijk geen nee tegen! We moesten hiervoor traditionele jurken aan: kebaya’s. Deze zijn we vrijdagmiddag gaan passen in een leuke boutique in Sukabumi, waar we heen werden gebracht.
Vrijdagmorgen zijn we met Anton, Jeany en Irma naar de theeplantages gegaan. Dit was echt supermooi! We hebben veel foto’s gemaakt en lekker gewandeld tussen de theestruiken. Na de wandeling hebben we heerlijk gegeten, alvast voor de verjaardag van Anton deze week. Zaterdagmorgen zijn we in ons huis gebleven en ’s middags om 15.00 uur werden we opgehaald om naar de bruiloft in Bandung te gaan. Het zou ongeveer twee uur duren tot Bandung, maar voor Indonesische begrippen is dat dan ongeveer vijf uur. Net zoals een afspraak om 14.00 uur pas begint om 14.30 uur. Onderweg naar Bandung regende het alleen maar en was het superdruk op de weg. Het was doodeng. Men rijdt hier links en haalt dus rechts in. Er wordt alsmaar getoeterd en men haalt te pas en te onpas in. Onze chauffeur durfde alles: hij reed door rood, haalde iedereen in via de rijstrook van de tegenliggers en voegde net voordat we tegen de tegenligger knalden weer in op onze eigen rijstrook. We hebben al vaak recht in de koplampen van de tegenligger gekeken en veel spannende momenten beleefd en veel gelachen!
De volgende morgen (zondag 1-3) stonden we om 06.00 uur op (00.00 uur Nederlandse tijd). Vervolgens werd ons gezicht volledig in de make-up gezet en werd ons haar gedaan. We kregen een soort van drol aan de achterkant van ons hoofd, waarna we onze kebaya’s aan konden trekken. Uiteindelijk zag iedereen er mooi uit, ondanks de vele glitter en glamour die we op Nederlandse bruiloften gewend zijn. Op de bruiloft zelf waren wij het ontvangstcomité en iedereen wilde (telkens opnieuw) met ons op de foto. De bruid zelf was zeer vereerd dat wij naar haar bruiloft wilden komen en heeft ons vaak bedankt. We stonden vaak in de belangstelling van de aanwezige gasten en we hebben zelfs de burgemeester van Sukabumi ontmoet. Hij heeft ons uitgenodigd om een keer naar zijn huis te komen. Zoals ik al eerder zei wil iedereen van alles met ons doen en dat is dan ook terug te zien in onze planning…. Van school is nog niks terecht gekomen en we zijn alleen nog maar op pad geweest, behalve ’s avonds. Er staan allerlei tripjes op de planning en we gaan elk weekend leuke dingen bezichtigen en doen! Vandaag (maandag 2-3) hebben we niks gedaan, behalve mobiel internet regelen, boodschappen doen en eten. Morgen is onze eerste stagedag. Dit zou eerst vandaag zijn, maar de directeur gaf ons vandaag vrij om van de bruiloft uit te rusten. Ik ben erg benieuwd hoe het er hier in het ziekenhuis aan toe gaat! Ik sluit deze blog nu dan ook af om te gaan slapen. De wekker gaat namelijk om 06.00 uur alweer… Heel veel liefs uit Indonesië! Een land wat ik nu al echt aanraad aan reizigers, vakantiegangers en andere mensen die van lieve mensen, lekker weer en lekker eten houden! :)
Liefs, Miriam
Precies een week geleden vertrok ik voor 4,5 maand naar Indonesië samen met Romy, Lyan, Loran, Kyra & Elfi. Na afscheid genomen te hebben van Tom, Gijs, mijn ouders en Romy’s moeder, begon de reis dan eindelijk echt! Hier hadden we zolang naartoe geleefd!
In de afgelopen week dat we hier zijn, is er al veel gebeurd en hebben we al veel gezien. Het is hier echt super geweldig! Het is hier prachtig weer (met af en toe een zware regenbui, want tot en met maart zitten we nog in het regenseizoen) en we zitten in een geweldige omgeving! De vliegreis naar Indonesië ging erg snel, na 15 uur in het vliegtuig te hebben gezeten en geslapen, kwamen we aan in Jakarta. Hier stonden Elfi en Kyra al op ons te wachten, want zij waren vijf uur eerder al geland. We werden opgewacht door de vader van Leo en zijn daarna naar Leo’s huis in Sukabumi gebracht, waar wij de komende maanden slapen. De autorit naar huis duurde lang. Het was erg druk op de weg en af en toe waren de wegen zo hobbelig dat we bijna tegen het plafond schoten. Als mama en papa hier naar toe komen, zal mama zich afvragen waarom ze mij hierheen heeft laten gaan haha, maar de reis is het waard hoor papa en mam, echt! Eenmaal in Leo’s huis werden we ontvangen door Erlys (Leo’s vrouw), Jeany (Nederlandse buurvrouw) en Lyan en Loran die er al waren. We hebben per tweetal een eigen slaapkamer. Boven is er een grote ‘woonkamer’, een keuken en twee slaapkamers en beneden is er een slaapkamer en een badkamer waar we gebruik van mogen maken.
Toen we de volgende morgen (woensdag 25-2) wakker werden, zagen we pas in wat voor mooie omgeving we terecht waren gekomen. Een supergrote achtertuin en een zwembad van de Nederlandse buren Anton en Jeany waar we gebruik van mogen maken, heel lief! Alle mensen hier zijn zooo aardig en iedereen wil van alles voor ons doen. Ik voelde me echt meteen welkom hier! We zijn overdag samen met Irma (buurmeisje) naar het centrum van Sukabumi gegaan om daar de winkels te bekijken en samen een hapje te gaan eten. We bestelden allemaal verschillende gerechten om te proberen. Veel mensen wilden met ons op de foto, waarschijnlijk omdat heel vrijwel nooit Europese blanke toeristen komen. ’s Avonds hebben we Pisang Goreng gemaakt, erg lekker! De volgende morgen hadden we om 09.00 uur afgesproken met Nita, de directiesecretaresse, en met de directeur. We hebben ons voorgesteld aan verschillende werknemers van het ziekenhuis en we kregen een rondleiding. Toen de directeur arriveerde hebben we een hele tijd met hem gepraat en kregen we een erg leuke uitnodiging: of wij het weekend bij de bruiloft van zijn dochter in Bandung wilde zijn! Daar zeiden wij natuurlijk geen nee tegen! We moesten hiervoor traditionele jurken aan: kebaya’s. Deze zijn we vrijdagmiddag gaan passen in een leuke boutique in Sukabumi, waar we heen werden gebracht.
Vrijdagmorgen zijn we met Anton, Jeany en Irma naar de theeplantages gegaan. Dit was echt supermooi! We hebben veel foto’s gemaakt en lekker gewandeld tussen de theestruiken. Na de wandeling hebben we heerlijk gegeten, alvast voor de verjaardag van Anton deze week. Zaterdagmorgen zijn we in ons huis gebleven en ’s middags om 15.00 uur werden we opgehaald om naar de bruiloft in Bandung te gaan. Het zou ongeveer twee uur duren tot Bandung, maar voor Indonesische begrippen is dat dan ongeveer vijf uur. Net zoals een afspraak om 14.00 uur pas begint om 14.30 uur. Onderweg naar Bandung regende het alleen maar en was het superdruk op de weg. Het was doodeng. Men rijdt hier links en haalt dus rechts in. Er wordt alsmaar getoeterd en men haalt te pas en te onpas in. Onze chauffeur durfde alles: hij reed door rood, haalde iedereen in via de rijstrook van de tegenliggers en voegde net voordat we tegen de tegenligger knalden weer in op onze eigen rijstrook. We hebben al vaak recht in de koplampen van de tegenligger gekeken en veel spannende momenten beleefd en veel gelachen!
De volgende morgen (zondag 1-3) stonden we om 06.00 uur op (00.00 uur Nederlandse tijd). Vervolgens werd ons gezicht volledig in de make-up gezet en werd ons haar gedaan. We kregen een soort van drol aan de achterkant van ons hoofd, waarna we onze kebaya’s aan konden trekken. Uiteindelijk zag iedereen er mooi uit, ondanks de vele glitter en glamour die we op Nederlandse bruiloften gewend zijn. Op de bruiloft zelf waren wij het ontvangstcomité en iedereen wilde (telkens opnieuw) met ons op de foto. De bruid zelf was zeer vereerd dat wij naar haar bruiloft wilden komen en heeft ons vaak bedankt. We stonden vaak in de belangstelling van de aanwezige gasten en we hebben zelfs de burgemeester van Sukabumi ontmoet. Hij heeft ons uitgenodigd om een keer naar zijn huis te komen. Zoals ik al eerder zei wil iedereen van alles met ons doen en dat is dan ook terug te zien in onze planning…. Van school is nog niks terecht gekomen en we zijn alleen nog maar op pad geweest, behalve ’s avonds. Er staan allerlei tripjes op de planning en we gaan elk weekend leuke dingen bezichtigen en doen! Vandaag (maandag 2-3) hebben we niks gedaan, behalve mobiel internet regelen, boodschappen doen en eten. Morgen is onze eerste stagedag. Dit zou eerst vandaag zijn, maar de directeur gaf ons vandaag vrij om van de bruiloft uit te rusten. Ik ben erg benieuwd hoe het er hier in het ziekenhuis aan toe gaat! Ik sluit deze blog nu dan ook af om te gaan slapen. De wekker gaat namelijk om 06.00 uur alweer… Heel veel liefs uit Indonesië! Een land wat ik nu al echt aanraad aan reizigers, vakantiegangers en andere mensen die van lieve mensen, lekker weer en lekker eten houden! :)
Liefs, Miriam
-
02 Maart 2015 - 17:56
Marije:
Klinkt goed Mir!! -
02 Maart 2015 - 18:01
Dianne:
Wat heb je al veel mee gemaakt deze eerste week! En wat leuk dat wij het zo ook mee kunnen beleven! Veel succes en plezier gewenst! Dikke kus mama -
02 Maart 2015 - 18:06
Evelien:
Wow haha Mir wat een belevenissen in je eerste week!!
Heb hardop gelachen om de zin 'drol op je hoofd'! Ben echt benieuwd hoe
Jullier eruit zagen in die jurken!!
Super fijn om te lezen dat je je daar welkom voelt, dat is super belangrijk!
Veeel succes met je eerste stage dag!
xxxxxx -
02 Maart 2015 - 18:18
Aniek:
Haaaaa mirrie!
Geweldig om je verhaal zo te lezen en om te lezen dat je je fijn voelt daar en het naar je zin hebt!
Wat supervet dat jullie naar die bruiloft mochten zeg :) dat kom je in Nederland niet tegen! En dan die drol hahahaha omg daar moet je echt even een foto van maken en aan ons laten zien!
Heel veel plezier en succes met je eerste stagedag en blijf vooral genieten!
Liefssss Annie -
02 Maart 2015 - 18:52
René:
Tjonge, al veel beleefd in die paar dagen zeg. Dat belooft nog wat! Leuk om te lezen hoor.
En nu eerst proeven aan de stage. Ben benieuwd hoe je dat ervaart. Horen wel van je.
Veel plezier en blijf schrijven. We willen alles op het scherm meemaken. Veel succes! X papa. -
02 Maart 2015 - 21:25
Monique Bloemberg:
Mooi verslag Miriam! Heb al veel van Romy gehoord en foto's gezien. Wat een andere wereld!
Ben heel benieuwd. Heel veel succes voor jullie allen morgen bij jullie eerste stagedag in t ziekenhuis van Sukabumi! Veel plezier en hartelijke groeten van ons allen hier in Huize Bloemberg en een dikke knuffel voor jou en Romy -
02 Maart 2015 - 23:20
Marieke:
Mir,
Wat ontzettend leuk en spannend klinkt dit allemaal! Zo te lezen heb je het super naar je zin. Echt leuk dat je een bruiloft mee mocht maken :) Heel veel succes morgen op je stagedag!
Xxx -
02 Maart 2015 - 23:59
Janneke:
Ha Mir,
Wat leuk om te lezen wat je al gedaan hebt! Heel veel plezier op je eerste stagedag! ( die zo al bijna begint, zie ik , want hier is het nu 23.59 uur -
04 Maart 2015 - 10:56
Oma Katgert:
lieve Miriam, ik heb je verhaal al 3 keer gelezen en vind het heel leuk om jou te volgen. Ik kijk al uit naar je volgende verhaal. Veel liefs, oma -
09 Maart 2015 - 21:13
Asselien:
Hoi Mir,
Nou jullie hebben al heel veel beleefd!Wat een bijzondere dingen allemaal om mee te maken.
Geniet er maar mooi van met elkaar. Ben heel benieuwd hoe de stage bevalt.
We horen het wel een keer...heel veel plezier. Liefs, Asselien
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
